Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

"Ακυρότητες"

Έχοντας περάσει ένα από τα πιο αγριεμένα Παρασκευοσαββατοκύριακα της ζωής μου -η επιρροή του κρατάει μέχρι σήμερα- και με τα Lexotanil να μη με πιάνουν πια, αποφάσισα να κάνω κάτι για να βγω από την πρίζα. Μπας και ηρεμήσουν τα μέσα μου, γιατί ξέρεις άμα ηρεμήσουν τα μέσα σου ηρεμούν και τα έξω σου και κάπως έρχεσαι στα ίσα σου. Είπα λοιπόν να το ρίξω στο surfing που το κατέχω κιόλας βρε παιδί μου... ξέρεις τώρα, online κάψιμο χωρίς λόγο και αιτία. Το facebook και το twitter τα άφησα γρήγορα διότι το μόνο που παίζει τις τελευταίες μέρες (βδομάδες/μήνες/χρόνο) είναι τα κοινωνικοπολιτικά. Όχι ότι δεν με απασχολούν-έτσι; Αλλά το μόνο που μου λείπει αυτή την στιγμή είναι οι αυτοκτονικές τάσεις. Αποφάσισα λοιπόν να ασχοληθώ αποκλειστικά και μόνο με το google, ψάχνοντας ακυρότητες, μια εκ των οποίων ήταν και η φράση "Christians against...", ε, αυτό που κατέβηκε εκείνη την ώρα τι να κάνουμε δηλαδή;
Άκου τι βρήκα:

  1. Προγαμιαίες σχέσεις και "σαικς": ΑΜΑΡΤΙΑ. Πολλή μεγάλη αμαρτία, οπότε ή που παντρεύεσαι από τα 15 ή που σε τρώει η μαλακία -λέμε τώρα- γιατί και αυτή στην κόλαση σε οδηγεί, μη νομίζεις. Φυσικά άσκοπες επαφές, προφυλακτικά, τσόντες και γκόμενες απαγορεύονται και μετά τον γάμο. Βέβαια ξέχασα να ψάξω ποια αμαρτία είναι μεγαλύτερη, το πριν ή το μετά αλλά δε βαριέσαι;
  2. Ροκ μουσική: Τι; Έχεις ακούσει ροκ -κυρίως- μουσική τουλάχιστον μια φορά στη ζωή σου; Στο πυρ το εξώτερο! Άλλωστε είναι ευρέως γνωστό πως πριν ο διάολος μετενσαρκωθεί σε Elvis και πολύ πριν αφήσει χαίτη σαν του Robert Plant, ήταν υπεύθυνος στον παράδεισο για την μουσική επένδυση... Ε, μετά πήγε διακοπές στο "Hotel California" και κάπου εκεί άρχισε να στραβώνει το πράγμα, διότι του μπήκαν ιδέες στο κεφάλι και άρχισε να εισβάλει σε γνωστά hits τα οποία αν έπαιζες ανάποδα άκουγες πράματα και θάματα! Η κυρία που τ'ανακάλυψε όλα αυτά πρέπει να ήταν κλώνος της δικής μας Ελένης Λουκά made in USA, αλλιώς δεν μπορώ να εξηγήσω τέτοιο κάλο στον εγκέφαλο.
  3. Σινεμά: Παραδέξου το, σου άρεσε το "Τελευταίο Τανγκό στο Παρίσι" και έχεις παρακολουθήσει πολύ ευχάριστα b movies όπως το "Line Up". Λυπάμαι που το μαθαίνεις έτσι, αλλά δεν σε σώζουν ούτε τριάντα μετάνοιες σε συνδυασμό με καμιά πενηνταριά Αβε Μαρία. Η δε πρώτη ταινία είναι εκτός από σιχαμένη και πολλή επικίνδυνη γιατί μπορεί να οδηγήσει αθώες κορασίδες στον κακό δρόμο και την πορνεία. Όσο για τα b movies και ειδικά τα νουάρ; Είναι βίαια και ωμά, μπορούν να σε κάνουν να εθιστείς και τελικά να δαιμονιστείς...μη σου πω πως υπάρχει και η πολλή μεγάλη πιθανότητα να φορέσεις την μάσκα του Jason και να δολοφονήσεις την γειτόνισσα την ώρα που απλώνει αμέριμνη την μπουγάδα της. Όποιος παρατηρήσει τέτοια φαινόμενα παρακαλείται όπως καλέσει τον Constantine, να ρίξει το παλικάρι καμία αμπούλα αγιασμού να στανιάρουμε.

Η λίστα θα μπορούσε να συνεχιστεί επ΄άπειρον όμως εγώ κάπου εδώ το άφησα το πράγμα, γιατί όσο γελοία και να φαίνονται τα παραπάνω από ένα σημείο και μετά μπορούν να σου ανεβάσουν το αίμα στο κεφάλι. Δεν είναι κακό να πιστεύεις σε κάτι, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο όλοι το κάνουμε, όταν όμως λογοκρίνεις και τελικά αφορίζεις πράγματα τα οποία αδυνατείς ή ακόμα και απαξιείς να κατανοήσεις, τότε ή χρήζεις φαρμακευτικής περίθαλψης ή έχεις λύσει όλα σου τα προβλήματα και βαρίεσαι τόσο πολύ που αρχίζεις την γκρίνια για όσα κάνουν τους άλλους ευτυχισμένους.



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

A random summer dream

Μπορεί να έχει κρύο, μαυρίλα και τα σχετικά, εσύ όμως ξύπνησες και είχες στο κεφάλι σου το "Midnight summer dream" των Stranglers και αμέσως έκανες με το μυαλό σου άπειρους άχρηστους συνειρμούς... και στα καπάκια έφαγες και  μια φλασιά και θυμήθηκες αυτό: " O   Κλαουζεβιτς εγραψε πως   η μοριακη δομη ενός σταχυου, δεν μπορει να σου πει σχεδον τιποτα για ένα χωραφι, αν δεν εχεις βρεθει ποτε σε ένα χωραφι.Ενας ακομη αχρηστος συνειρμος στη μεση του καλοκαιριου, σ’αυτή την ερημικη παραλια, πνιγμενη στα σταχυα, μερα μεσημερι, Ιουλιο. Ένα τροχοσπιτο με γερμανικες πινακιδες περναει από μπροστα μου, η γυναικα στη θεση του συνοδηγου με κρεμασμενο το μπρατσο εξω από το παραθυρο και αρπαγμενο λιγο από τον ηλιο μου χαμογελαει με τον τυπικο τροπο-χαιρετισμο που συνηθιζουν οι ευρωπαιοι τουριστες όταν τρακαρει το βλεμμα τους ανθρωπο. Διπλα ο οδηγος μου δειχνει τον ανεβασμενο αντιχειρα «οκέι» και μετα το κεφαλι παλι μπροστα. Το τροχοσπιτο χανεται στη σκονη και τα ηχεια της καμπινας τ

2012

Φωτάκια, στολισμένες βιτρίνες, κόσμος, παιχνίδια, μελομακάρονα, δώρα, διακοπές, τραγούδια... σε συνδυασμό με μια απροσδιόριστη μυρωδιά. ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!! Ενθουσιασμός περασμένων χρόνων βέβαια.. Θέλεις γιατί μεγάλωσα και έγινα κι εγώ κυνική; Ίσως. Ίσως πάλι απλά να τα απομυθοποίησα όταν κατάλαβα πως δεν χρειάζεται να περιμένεις την 25η Δεκέμβρη για να σου προσφέρει χαρά, κάθε μέρα έχει τα δικά της καλά και πολλές, πολλές μικρές χαρές (ενδεχομένως και μεγάλες). Το 2011 φεύγοντας αποφάσισε να πάρει μαζί του κάποιον που σήμαινε τον κόσμο για μένα. Έτσι με την έναρξη αυτής της χρονιάς κατά κάποιο τρόπο ξεκίνησε και μια διαφορετική καινούργια ζωή. Ναι έτσι συμβαίνει συνήθως όταν χάνεις την γη κάτω από τα πόδια σου και πρέπει να αποφασίσεις πως ή θα μάθεις να αιωρείσαι ή θα βρεθείς στον πάτο του γκρεμού. Πόνος, ένταση, δάκρυα, δύσκολες αποφάσεις, ανακατατάξεις, μετακομίσεις, απόγνωση. Και εκεί που είπα πως όλο το 2012 θα πάει έτσι, η ιστορία και κυρίως η Μοίρα με διέψευσε. Εξελίχθηκε